Μια ιστορική και επιβεβλημένη ευκαιρία για τον Άρη

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Σε διάστημα λίγων ημερών, μιας περίπου εβδομάδας για την ακρίβεια, ποδόσφαιρο και μπάσκετ, έκαναν το αυτονόητο, δηλαδή εξασφάλισαν και μαθηματικά, την επιστροφή στη Σούπερ Λιγκ, το πρώτο μετά από τέσσερα χρόνια ξηρασίας και την παραμονή στην Α1 το δεύτερο. Γεγονότα που δεν περιποιούν τιμή για τα δυο τμήματα. Για την ομάδα που πριν από οκτώ μόλις χρόνια έφτανε στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ και φυσικά τον πάλαι ποτέ αυτοκράτορα του ελληνικού μπάσκετ.

Στο ποδόσφαιρο ο Θόδωρος Καρυπίδης έχει μια χρυσή και συνάμα ιστορική συγκυρία -που τη λες και ευκαιρία- μπροστά του. Με τον Παναθηναϊκό δίχως άδεια και σε εμφανή δύσκολη αφετηρία για την νέα σεζόν, του δίνεται με το καλημέρα, η δυνατότητα να διεκδικήσει την είσοδό του στην 5άδα έχοντας να αναμετρηθεί με Αστέρα, Ατρόμητο και Ξάνθη κατά κύριο λόγο. Ομάδες δηλαδή απόλυτα οργανωμένες με την βασική χρηματοδότηση που απαιτεί η κατηγορία, αλλά με ένα μεγάλο μειονέκτημα έναντι του Άρη. Την σαφώς μικρότερη δυναμική από πλευράς κόσμου. Χρειάζεται όμως πρόγραμμα, πλάνο, οργάνωση και φυσικά χρηματοδότηση συν τα πολλαπλά έσοδα που συνεπάγεται η επιστροφή στο club των μεγάλων και εγγυάται η δίψα του κόσμου.

Κυρίως όμως χρειάζεται καθαρές κουβέντες και καθορισμό από μέρους της ιδιοκτησίας του πλάνου πάνω στο οποίο θα χτιστεί η ομάδα της Σούπερ Λιγκ και που στοχεύει αυτό σε πρώτη φάση. Αν το πλάνο προϋποθέτει και την αναζήτηση συνεργατών στο οικονομικό ή αν με τις κινήσεις που θα γίνουν τις επόμενες μέρες σε τηλεοπτικό και εμπορικές συμφωνίες, ο Καρυπίδης διαμορφώσει τις συνθήκες να «τρέξει» μόνος του το… μαγαζί και να θέσει και στο αντίστοιχο ύψος τον πήχη των φιλοδοξιών.

Στο μπάσκετ από την άλλη ο Δημήτρης Γουλιέλμος εμφανίστηκε περίπου σαν από μηχανής θεός και με τα χρήματα που έβαλε και τις κινήσεις που έκανε βοήθησε η ομάδα να βγει από τη δύσκολη θέση. Έκανε δηλαδή ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά αυτό που έχει μπροστά του μοιάζει βουνό. Οφειλές παρελθόντων ετών, απαγόρευση μεταγραφών είναι τα δυο βασικά αγκάθια. Πως θα τα διαχειριστεί; Ποιος είναι και γιατί βγήκε μπροστά; Είναι μόνος του; Έχει συμπαίκτες και από πού θα προκύψει η χρηματοδότηση; Ποιο είναι το βραχυπρόθεσμο πλάνο του; Είναι ερωτήματα που θα κληθεί σύντομα να απαντήσει μιας και είναι εδώ και λίγες μέρες ο κάτοχος των μετοχών που είχε ο Λάσκαρης. Και από αυτόν, ο κόσμος του Άρη, ειδικά μετά το πάθημα με τον Λάσκαρη, απαιτεί ειλικρίνεια. Αν τον κοιτάξει στα μάτια και δεν προσπαθήσει να ωραιοποιήσει την κατάσταση, θα στηρίξει.

Εν κατακλείδι, ο Άρης βρίσκεται σε μια κατάσταση που περιμένει από τους ιδιοκτήτες των δυο μεγάλων τμημάτων να αποφασίσουν και να ανακοινώσουν τι Άρη θα δούμε σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ και που μπορούν να τον οδηγήσουν. Ας μην αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη. Ο φίλος του Άρη κουράστηκε να παλεύει για το αυτονόητο μιας ανόδου ή μιας παραμονής στην κατηγορία…